ผมจุดบุหรี่ขึ้นสูบท่ามกลางอากาศที่เย็นสบายของบ้านไร่ หลังจากจ้องมองควันที่ลอยขึ้นสูงไปบนฟ้าก็ทำให้ผมมองเห็นดาวจำนวนมาก แต่หนึ่งในจำนวนดาวเหล่านั้น มีอยู่หนึ่งดวง ที่กำลังจะถูกลืม
อย่างไรก็ตาม แม้พลูโต จะถูกจัดประเภทใหม่ ในปี 2006 ให้เป็น ดาวเคราะห์แคระ แทน กลุ่ม ดาวเคราห์ในระบบสุริยะ ซึ่งเชื่อว่าดาวพลูโต คือ 1 ใน 100 ของดาวหางขนาดใหญ่ ที่เป็นลักษณะ Iceballs เหมือนก้อนน้ำแข็ง ซึ่งไม่มีหาง ดาวพลูโตถูกขนานนามอย่างไม่เต็มใจจากมนุษย์ ว่าเป็นสัญลักษณ์ของนรก ซึ่งพ้องกับ ฮาเดส คนไทยวิสาสะตั้งชื่อพลูโตว่า ดาวยม แต่เชื่อเหอะว่า ผมหลงไหลในดาวดวงนี้มาแต่ไหนแต่ไร
134340 คือรหัสที่ใช้เรียกดาวพลูโต และยังมี 134340 I II และ III ที่ใช้เรียกดวงจันทร์บนดาวพลูโตทั้งสาม คือ ดวงจันทร์ Charon (134340 I) มีขนาดเล็กมาก เส้นผ่าศูนย์กลางราว 1,000 กม. เป็นวัตถุแบบเดียวกับดาวหาง สำหรับอีก 2 ดวง คือ ดวงจันทร์ Hydra (134340 III) และดวงจันทร์ Nix (134340 II)
หลังจากที่มองควันลอยขึ้นฟ้าเป็นระยะเวลาหนึ่ง ผมกลับคิดไปถึงเรื่องต่างๆอีกหลายเรื่อง เกี่ยวกับ สิ่งที่อยู่นอกสายตา เกี่ยวกับ สิ่งที่ไม่สำคัญ เกี่ยวกับ สิ่งที่ถูกละเลย
หลังจากที่มองควันลอยขึ้นฟ้าเป็นระยะเวลาหนึ่ง ผมกลับคิดไปถึงเรื่องต่างๆอีกหลายเรื่อง เกี่ยวกับ สิ่งที่อยู่นอกสายตา เกี่ยวกับ สิ่งที่ไม่สำคัญ เกี่ยวกับ สิ่งที่ถูกละเลย
ผมไม่รอช้าที่จะกลับมาเปิดคอมพ์ แล้วรีบหาเพลง 134340 ของ the photo sticker machine ได้รับเกียรติจากพี่ น้อย กฤษฎา มาขับร้อง ความหมายในเพลง ยิ่งทำให้ผมเข้าใจ และรู้สึกเห็นใจ กับสิ่งต่างๆที่ผมนึกถึง ผมหวังว่า จะมีบ้างไม่มากก็น้อย ที่จะมีคนนึกถึง คนที่ถูกละเลย คนที่ถูกลืมสิ่งของต่างๆที่เคยมีความหมาย แต่ถูกวางทิ้งจนฝุ่นจับ ความทรงจำที่เคยอยากเก็บไว้ให้นาน แต่สุดท้ายก็ลืม และสุดท้าย อยากให้มีใครนึกถึง "ดาวพลูโต" บ้าง ก็พอ...
